επιμολύβδωση

η

1. η επικάλυψη μεταλλικής επιφάνειας με στρώμα μολύβδου

2. λεπτότατη επίστρωση μολύβδου στην εσωτερική επιφάνεια τής κάννης τού όπλου που οφείλεται σε παρατεταμένη χρήση μολύβδινων βολίδων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μολυβδώνω. Η λ. στον λόγιο τ. επιμολύβδωσις μαρτυρείται από το 1885 στον Αναστ. Κ. Δαμβέργη].